donderdag 24 december 2009

Jezelf zijn

In de auto op weg naar huis hoor ik een staartje van een vraaggesprek met Desanne van Brederode, filosofe en schrijfster. Ik begrijp dat het gaat om de overdaad aan zuurstokroze speelgoed, kleding en gadgets waar meisjes geacht worden dol op te zijn. Ik hoor dat ze pleit voor meer ruimte voor individualiteit. De interviewer vraagt of ze het dan eens is met het beleid in kinderdagverblijven in Noorwegen waar kinderen 'sekse neutraal' worden opgevoed. Dat betekent daar dat de mannelijke groepsleiders niet mogen voetballen met jongens. Daar is ze het niet mee eens; dat is wel erg overdreven. Het gaat haar om de druk die er volgens haar vooral op meisjes ligt om te voldoen aan een soort algemene norm
Het gesprek zet mij aan het denken hoe wij omgaan in de opvoeding met individualiteit. Ik ben het met Desanne eens dat er een grote druk op kinderen is om aan een bepaald verwachtings patroon te voldoen. Ik denk dat dat al veel langer het geval is en dat ook onze ouders te maken hadden met 'erbij horen' of niet door de kleding die je draagt of speelgoed wat je wel of niet hebt.


Het verschil met de huidige tijd is dat er zoveel meer aandacht op consumentisme en bezit is komen te liggen waardoor de dingen die je bezit heel erg mee zijn gaan bepalen wie je bent, of in ieder geval hoe je over wilt komen op anderen. Mij valt ook op dat kinderwinkels onderverdeeld zijn in 2 segmenten: roze en glitter bestemd voor meisjes.....en de rest. Als moeder van een dochter die helemaal niet houdt van roze maar die wel heel zelfbewust is en oog heeft voor wat 'in' is, is het regelmatig puzzelen hoe zij haar eigen smaak tot haar recht kan komen. Dat geldt trouwens - in ieder geval met kleding- ook voor haar broers die niet houden van doodskoppen, soldaten, tanks of geweren op hun kleding en ook niet van zwart, bruin of donkergroen. Welke 'kids trendwatcher' komt op het idee dat kinderen niets liever willen dan rondlopen in zwart of donkergrijs?

Normale kinderen zonder stoornissen die lekker in hun vel zitten kiezen uit zichzelf geen zwart leerde ik in mijn opleiding en ik denk dat dat waar is.

Ik ben het met Desanne van Brederode eens dat de keuze voor meisjes veel eendimensionaler is: alles is prinses of fee en gericht op er mooi uitzien of spelen met poppen die er mooi uit zien. Ontdekken, construeren, problemen oplossen, experimenteren voor meisjes is dat allemaal beperkt in het format dat het eindresultaat altijd gericht is op uiterlijk waar jongens zich blijkbaar op meer terreinen mogen ontwikkelen.

Vragen we wel eens aan onze kinderen wat zij zelf nu echt leuk vinden? En zijn we dan in staat om ook te horen wat hun antwoorden zijn? Kunnen we accepteren dat kinderen keuzes maken die lijnrecht ingaan tegen wat wij comfortabel of normaal of leuk vinden? Kunnen wij als opvoeders kinderen de ruimte laten om hun individualiteit te ontplooien?

Dat vraagt als eerste denk ik dat wij als volwassenen stevig op onze eigen benen staan. In hoeverre zijn wij zelf eigenlijk in staat om onafhankelijk te denken en onze eigen keuzes te maken, ook als die ingaan tegen de algemeen heersende opvattingen?

zondag 20 december 2009

Klimaatdip




Als alle regeringen vanaf nu de dure tijd en geld verslindende klimaattoppen (tops?) eens laten voor wat ze zijn en al het geld dat gaat naar dure adviseurs, werkgroepen etc. etc. eens gaan stoppen in ondersteunende maatregelen in eigen land om ECHT verschil te gaan maken schieten we volgens mij harder op.

Beter nog: laten we als burgers helemaal niet meer wachten tot de regeringsleiders er eindelijk uit zijn en het ons gemakkelijk gaan maken maar laten we vandaag nog beginnen.

Wil je weten wat jij kunt doen aan een beter klimaat? Kijk dan eens op de site van Ecolife. Je kunt hier je ecologsiche voetafdruk berekenen en vindt er veel inspirerende initiatieven.

Wil je klimmaatneutraal rijden? Kijk dan eens op De site van I Go Green.

Ook op de site van Ode veel aandacht voor groene initiatieven. Wat doe jij in je dagelijks leven om de aarde minder zwaar te belasten?

woensdag 11 november 2009

Griep


Nederland in de ban van de griep; iedereen heeft er een mening over. Wel of niet inenten? Hoe om te gaan met besmettingsgevaar? Economische schade in verband met uitval werknemers. Het is een samenzwering van de farmaceutische industrie.Wat mij opvalt is de – naar mijn idee- eenzijdige en mechanistische kijk op ziekte en gezondheid. We willen niet ziek worden, dus nemen we een pil of een spuit waardoor de machinerie blijft draaien. Als we ziek zijn nemen we medicijnen en die moeten ons er snel weer bovenop helpen. Vorige week lag ik ziek in bed en werd me ervan bewust dat het ziek zijn voor mij op dat moment een geweldig slim middel van mijn eigen lichaam was om even wat balans te herstellen. Daarmee ook een signaal waardoor ik me (meer) bewust werd van het feit dat ik te lang al op mijn reserves aan het teren ben. De symptomen gaven mij daarbij een heel helder beeld van wat ik eigenlijk nodig had. Gevoelige oren en ogen die alleen maar verlangden naar rust, rillerig en koud; alle energie ging naar buiten, behoefte aan warmt. Maag van streek; even niets nieuws meer opnemen. Spierpijn; rust en ontspanning. Het zette me aan het denken en maakte dat ik nu bewuster de ontspanning en rust op zoek en weer even stil sta bij: hoe voed ik mezelf en behoud ik mijn weerstand? Ik ben er niet op tegen om medicijnen te gebruiken, maar ben er van overtuigd dat je mentale instelling ten opzichte van ziekte en gezondheid en belangrijke factor is in genezing en gezond blijven.Daarbij is het fysieke 1 onderdeel van het geheel, gedrag en leefpatroon, mentale overtuigingen en emoties zijn even zo belangrijke spelers in het geheel.Mijn griepje deed me (weer eens) beseffen dat mijn gezonde leefpatroon heftig aan slijtage onderhevig is. Ben nu weer gemotiveerd een nieuw patroontje aan het weven

woensdag 1 juli 2009

Een tropische verrassing in hollandse mindful ervaring


De tropische temperaturen verleiden me ertoe om alles in een lagere versnelling te doen.
Ik wou bijna schrijven ‘dwingt me ‘maar zo voelt het niet. Want eerlijk gezegd bevalt het me eigenlijk wel. Ik ben erg geneigd om mijn leven in de vijfde versnelling te leven: snel even dit vlug even dat en tussen door nog even…
Net zat ik op de fiets en viel me ineens de rust om me heen op; mijn aandacht werd getrokken door het geluid van vele vogels in de bomen rondom, ik voelde de wind langs mijn blote armen strijken en hoorde hem ruisen in de blaadjes van een berk. Mijn aandacht vernauwde zich in het moment en als vanzelf vertraagde mijn tempo. Direct voelde ik mijn lichaam ontspannen. Ik realiseerde me hoe prettig dat voelt; door de ontspanning meer ruimte voor energie, mijn adem wat dieper en mijn zintuigen open voor alle indrukken om me heen.
Niks meer even snel een boodschap doen! Een klus die ik nog moest doen transformeerde in een ‘mindful’ fietstochtje; vol van heerlijke zintuiglijke ervaringen: zon, wind, zomergeuren, plotselinge loomheid van mijn lichaam, kleuren rondom, het licht en schaduwspel, de warmte op mijn huid…
Het gaf me energie om dat allemaal bewust in me op te nemen.

Vervolgens peinsde ik nog even wat verder over de wisselwerking tussen aandacht en vertraging; door het tempo even wat lager te zetten is er ruimte voor aandacht voor de ervaringen in het nu. Door mijn aandacht op de ervaringen in dit moment te richten vertraag ik als vanzelf. Mooie tip om mee te nemen!

dinsdag 30 juni 2009

Vrije keuze voor geneesmiddelen

Europese Alliantie van Initiatieven voor Toegepaste Antroposofie / ELIANT is in antroposofisch initiatief dat strijdt voor de vrijheid om zelf geneesmiddelen te kiezen.
De wetgeving van de EU is sluipenderwijs steeds meer beperkingen en zelfs verboden aan het invoeren voor natuurlijke geneesmiddelen en voeding. Dit is heel nadelig voor antroposofische en ayurvedische middelen. Die moeten aan criteria voldoen waar ze niet aan kunnen voldoen.
Voorbeelden van de nieuwe regels:
- geen natuurlijke vitaminen meer in baby- en kindervoeding (zgn. voedselveiligheid).
- een groot deel van alle antroposofische geneesmiddelen (en ook van andere natuurlijke middelen, zoals ayurvedische) valt buiten de toegestane samenstelling en wordt dus verboden De enige reden is dat de registratie-criteria zo zijn opgesteld dat deze middelen erbuiten vallen).
Vreemd genoeg worden juist de meest natuurlijke middelen verboden.
Er zijn niet genoeg politieke partijen die tegen de bemoeizucht van de overheid in actie willen komen. Maar bij 1 miljoen handtekeningen is de EU verplicht te luisteren. Daarom is het ontzettend belangrijk dat veel mensen Eliant steunen met handtekeningen. De stand is nu 780.000. Dus: vertel het door vertel het door!

Eliant is een antroposofisch initiatief, maar de zaak waar zij voor strijden is veel breder. Het gaat niet alleen om alternatieve geneeskunst en babyvoeding maar om de vraag in hoeverre wij toestaan dat de overheid (in dit geval de EU) onze vrije keuze beperkt.

Dit initiatief kun je steunen met een handtekening en eventueel verspreiding per mail binnen je eigen netwerk.
Onderteken op http://www.eliant.nl of http://www.eliant.eu

Je plek innemen

Gisteravond ben ik naar de eind musical van mijn 12 jarig nichtje geweest.
Sinds jaar en dag de traditionele afsluiting van de basisschool en markering van de overgang van kind naar puber.
De tot stand koming van een musical gaat tegenwoordig wel heel anders dan vroeger.
Onderwijzers noch kinderen noch ouders nemen meer genoegen een uitvoering zoals het generaties lang gegaan is: meester of juf draagt een musical aan, verdeelt de rollen waarbij de meest welbespraakte en expressieve leerlingen uiteraard de hoofdrol kregen en er een aantal kinderen genoegen mochten nemen met een rol als ‘burger’, ‘voorbijganger’ of de bekende ‘boom’.
In de huidige tijd waar ieder kind volop bedreven is in het aanmaken van avatars, habbo’s en andere digitale alter ego’s en ze op ieder moment van de dag hun eigen virtuele wereld kunnen creëren snapt ieder kind dat zo’n rol in een toneelstuk of musical vooral een handige basis avatar is waar je vervolgens zelf aan knutselt en kneedt totdat ie precies volgens jouw wensen is. De wereld is maakbaar dus zo’n voorstelling toch zeker ook?
Zo heb ik al verschillende artikelen gezien waarin door leerkrachten wordt benadrukt dat de leerlingen helemaal zelf de musical gemaakt hebben. Is dat vooruitgang?
Ja en nee. Ja, want het spreekt de creativiteit en het flexibel denken aan van kinderen, stimuleert de zelfverantwoordelijkheid en samenwerking en daarmee de groepsbinding. Het laat kinderen nadenken over wie ze zijn en welke plek ze in willen nemen in de wereld.
Nee, in een sfeer die juist bestaande structuren en uitgangspunten benadrukt.
Ik denk dat de invloed van de leerkracht toch alles bepalend is voor het proces van de totstandkoming van ene voorstelling. En dat begint al lang voor die voorstelling en heeft mijns inziens alles te maken met de mate waarin zo’n leerkracht zelf in staat is kinderen aan te spreken op hun kracht, hen zelf ook echt medeverantwoordelijk te maken en zijn of haar eigen idee over het eindresultaat enigszins los te laten en de ruimte te geven aan dat wat de kinderen zelf creëren.

Dan wordt zo’n afsluiting van de basisschool voor kinderen een markeringsmoment: waar staan ze nu; welke plek nemen ze in?
Dat is voor ieder kind anders, ieder heeft daar verschillende kwaliteiten en wensen in en dat is ook goed. Een goede leerkracht ondersteunt dat en geeft daar alle ruimte aan zodat kinderen voelen dat zij erkend worden in wij zij zijn en de ervaring opdoen dat de diversiteit die hiervan het resultaat is hun wereld rijker maakt. Dat zij zich kunnen en mogen presenteren precies zoals ze zijn.

In de musical gisteren zag ik stuk voor stuk kinderen die zelfbewust hun plek innamen en vrijuit lieten zien wie zij zijn. Ieder kind kreeg en nam daar de ruimte voor die hem of haar eigen was en dat was heel mooi om te zien.
Voor de een was dat achter de schermen, voor de ander voluit in de spotlights, sommigen plots overvallen door zenuwen, anderen boven zich uitstijgend in een gepassioneerd gezongen lied.
Op een leeftijd dat ‘de groep’ juist zo belangrijk is en het oordeel van leeftijdsgenoten genadeloos kan zijn. Toch zag ik kinderen die even helemaal en met zichtbaar plezier alle ruimte pakten om een kant van zichzelf te laten zien waar zij zich prettig bij voelen. Uiteraard waren daar ook zenuwen bij maar daar liet eigenlijk niemand zich door belemmeren.
Hulde aan meester Theo die zorgde dat deze ruimte er was.
Het deed mij stilstaan bij de vraag hoe dat voor veel volwassenen is wanneer alle aandacht op jou gericht is. In hoeverre voel je dan nog contact met wie jij bent en wat jij wilt? Hoeveel stemmetjes hoor jij die je manen om toch maar beter een beetje zus een beetje zo te doen, je in te houden, aan te passen aan andermans wensen…
Hoeveel ruimte neem jij in in jouw leven? En: wiens plek neem jij eigenlijk in; van jou of van de verwachtingen van anderen?

Overigens een mooi project dat deze school met groep 8 deed was Mijn Groep: een project waarin de kinderen nadachten over hun toekomstdroom. Ze worden door een professionele fotograaf vereeuwigd in een boek in hun toekomstige beroep, inclusief rekwisieten.
Kijk op http://www.mijngroep.nl/, er is ook een blog van VMBO in over ditzelfde project: http://dromenjongeren.blogspot.com/

Mij lijkt het dat dromen niet alleen voorbehouden is aan kinderen… Leuke tip om met je afdeling of team te doen?

maandag 18 mei 2009

Getwitter




De Hyves(Linkedin, Plaxo) hype nog maar net achter de rug- en onder de knie- zie ik me voor de keuze gesteld: Twitteren of niet?
Je loopt toch al wel heel snel achter wanneer je niet twittert. Je mist ECHT een heleboel nuttige informatie, het biedt zoveel perspectief op nieuwe connecties, ideeën, opdrachten….
Dat zijn zo de argumenten die ik hoor en lees.
Ik moet zeggen; ze overtuigen me niet.
Iedere hype dankt zijn succes aan het gevoel van urgentie: NU moet ik meedoen, anders mis ik iets. Zo praat iedereen elkaar na en gaat iedereen meedoen uit angst anders achter te blijven.
Mij bekruipt vooral het gevoel wat ik ook heb wanneer ik op vakantie mensen voortdurend door hun foto- of video camera zie turen; die beleven hun vakantie pas thuis op de bank wanneer ze hun opgenomen beelden terugzien, en dan tweedehands. Een second life.Door voortdurend tweets te plaatsen ben je eigenlijk steeds minder in het moment.
En naast het plaatsen van je eigen tweets volg je die van anderen…beleef je het leven zo niet steeds indirecter?
En wat zegt het niet over je ego dat je denkt dat anderen er belang in stellen om van al je acties voortdurend op de hoogte gehouden te worden?
Een andere kant van het twitteren:
Naast alle inkomende prikkels van sms, msn, e mail, webberichten etc. etc. nu weer een hoeveelheid prikkels erbij. Zo raken we steeds meer gewend aan het versnipperen van onze aandacht. Vlug even checken, scannen… de termen zeggen het al.
Het haalt ons uit ons zelf; we raken eraan gewend dat onze aandacht en energie steeds buiten ons zelf gericht is. Steeds minder in contact met hoe het NU met ons is, hoe we ons NU voelen, steeds minder aanwezig bij onszelf. Ik heb toch niet het idee dat dat het soort leven is waar ik erg naar verlang. En ik vraag me af wat het zegt over ons zelf- bewust zijn. Zijn we zo leeg dat we ons leven, ons zelf met een voortdurende stroom van prikkels moeten vullen. Hebben we niet meer genoeg aan dat wat er is?
En houden we onszelf niet voor de gek met de illusie van contact met anderen; contact dat bestaat uit 140 tekentjes die weer geven waar we mee bezig zijn. Een illusie, omdat we altijd in contact zijn met het verleden van de ander. Ook al gaat het snel de ander geeft weer wat hij nu net gedaan heeft., je beleeft dus niet samen iets, maar wordt indirect op de hoogte gesteld van wat een andere denkt dat jij belangrijk vind om te weten. Via je followers krijg je de illusie dat je in verbinding staat met een grote groep mensen. Op een bepaald niveau is dat natuurlijk zo. En het is ook wel indrukwekkend te lezen hoe snel berichtgeving op deze wijze vele mensen kan bereiken. Handig, makkelijk en wellicht noodzakelijk in noodsituaties. Internet wordt zo steeds meer een gemeenschap waar men in verbinding kan staan met de hele wereld. Op zich een mooie gedachte. Maar soms benauwd het me als ik bedenk dat een steeds groter groeiende groep een steeds groter deel van hun leven verblijven in de virtuele in plaats van de werkelijke wereld. Voor mij dan toch maar liever ‘The Real Thing’!

zaterdag 16 mei 2009

Tips en oefeningen voor Alledaags Bewust Zijn

Hier vind je een verzameling met tips en oefeningen die je inspireren en stimuleren om meer te leven vanuit Bewust Zijn.
We hebben het internet voor je afgespeurd en putten uit onze eigen ervaring met meditatie, yoga en lichaamsoefeningen. We vinden het leuk dat met je te delen en zouden het nog leuker vinden wanneer jij jouw tips toevoegt. Stuur maar een reactie!

We wensen je alvast veel inspiratie aandacht en energie!

Meditaties on line:
Korte teksten ter overdenking van Eckhart Tolle voorzien van foto’s van InSilence :

On line Yoga
De Volkskrant biedt een on line yoga cursus aan. Op de site van Hart en Ziel vind je alvast een aantal yoga oefeningen die je thuis of op je werk zo vanachter je pc kunt toepassen. Klik hier voor de site

Dagelijkse Meditatie:
Een eenvoudige meditatie oefening die je iedere dag kunt toepassen.



Beeldschermtachograaf:



Een gratis demo versie van een software pakket dat je helpt bij het regelmatig even pauzeren, onder andere on line begeleiding van werkgedrag, regelmatige pauzes en lichaamsoefeningen voor achter de pc die stress en RSI klachten helpen voorkomen. Je stelt zelf je voorkeuren in.






Lekkere muziek
Relaxatiemuziek om online te beluisteren in alle vrijheid of om te downloaden, legaal én gratis. Klik hier voor de site

Zonnegroet
De zonnegroet is een serie yoga houdingen die uitstekend geschikt is om je lichaam wakkere en los te maken: uitleg on line met duidelijke tekeningen
Je kunt het jezelf nog makkelijker maken; leg je yoga mat voor je pc en zet dit filmpje aan

Bewust Zijn in de file?


Een oefening die je bijvoorbeeld in de file, bus of trein gemakkelijk kunt doen: Richt je aandacht op hoe je zit, voel je voeten op de grond en ‘reis’ met je aandacht even bewust je voetzolen langs. Voel je zitvlak op de bank of stoel, je rug tegen de leuning en adem uit. Stel je voor dat je met je uitademing alle spanning en vermoeidheid in je lichaam als met een douche straal mee laat stromen. Langs je ruggengraat en benen en via je voetzolen je lichaam uit. Dit kun je een paar keer herhalen.
Als je merkt dat je afgeleid wordt, richt je je aandacht weer op je adem en probeer je je uitademing weer te volgen je lichaam door naar je voetzolen.
Door je aandacht zo van boven in je lichaam naar beneden te laten gaan ‘zakt’ je energie, word je ademhaling wat dieper en zul je kunnen voelen dat je rustiger wordt.

vrijdag 15 mei 2009

Een rare maand


Een rare maand, mei. Veel vrije dagen waardoor het ritme van de weken wat uit de pas gaat lopen. Juist daardoor ook veel ruimte om op te laden en nieuwe energie op te doen.Ik ervaar de natuur momenteel als een prachtige inspiratie bron voor het opdoen van nieuwe energie. De uitbundig bloeiende velden en bermen met fluitekruid, de grote bladeren van de bereklauw, nu in mei nog overal de bloesems die soms in een storm door de straten waaien. Alles in de natuur krijgt vorm, bloem en vrucht: één grote bundeling van energie. De avonden zijn langer en wat is het heerlijk om na het eten ‘s avonds nog even de fiets te pakken en een ritje in de omgeving te maken. Hier in het Groene Hart met al zijn weide landschappen is de natuur wel erg mooi. Ik werd me ervan bewust hoe vaak ik eigenlijk onbewust door al dit moois fiets. Plannen makend voor de komende week, denkend over een voorval of gesprek wat geweest is; eigenlijk dus overal met mijn aandacht behalve in het nu.
Op een avond toen ik een van de kinderen naar sporttraining bracht bracht dit besef me opeens op een spelletje wat we sindsdien al een paar keer met veel plezier gespeeld hebben. Een bepaalde tijd (tot de volgende brug, tot het water etc) houden we allemaal onze mond en gaan we 10 mooie dingen sparen die we zien, ruiken, horen.
Na die tijd vertellen we aan elkaar welke 10 dingen we verzameld hebben. De kinderen vinden het leuk, ik ook en wat ik merk is, dat we ons met zijn allen opeens veel bewuster zijn van alles om ons heen. Ik merk dat het ontspant en vrolijk maakt. Het is leuk om te zien hoe opmerkzaam kinderen kunnen zijn in soms heel kleine dingetjes: ‘de golfjes op het water’, ‘een mooi vogelgeluidje’, ‘ik voelde een windvlaagje’. Opeens is er weer aandacht: om te zien, ruiken, te voelen.Het is verrassend om te merken hoeveel energie dat geeft, ik voelde me echt opgeladen aan de natuur.

dinsdag 12 mei 2009

Bewust Zijn in de file

Snel even je mail checken voordat je de deur uitvliegt naar een volgende afspraak. Onderweg word je gebeld; terwijl je probeert tot een gezamenlijke datum voor een overleg te komen luister je met een half oor naar de file meldingen: hè bah, nu alweer 3 kilometer op de A4, dat wordt haasten straks.
Snel maar even een sms-je sturen dat je waarschijnlijk later bent. Terwijl je je bericht intypt met een half oog op de file voor je, zie je dat er een nieuwe bericht is binnengekomen. De auto achter je toetert dat je door moet rijden, op de radio hoor je muziek; hé die plaat heb je al lang niet gehoord!
Herkenbare situatie?
Iedere dag in ons leven is vol van prikkels: geluiden, beelden, berichten… Voortdurend komen er van buiten af indrukken op ons af. Dat betekent dat onze aandacht en daarmee onze energie een groot deel van de dag extern is gericht. Daarmee kunnen we contact verliezen met wat we nu zelf eigenlijk willen en kunnen, met het hier en nu.
Gevolg kan zijn dat we ons chaotisch, ongeconcentreerd, geïrriteerd en uitgeput gaan voelen, gedeprimeerd en uitgeblust.
Om vanuit energie en evenwichtig in het leven te blijven staan is het goed om regelmatig bewust de aandacht naar binnen te richten en bewust te zijn van hoe het NU met ons is. Gewoon: om de balans even te voelen, om energie op te laden, en even bewust contact met jezelf te maken.
Daar zijn niet perse ingewikkelde of tijdrovende technieken of methodieken, een speciale cursus of aparte plek voor nodig.
Je kunt op veel momenten gedurende de dag even Bewust Zijn. Waar het om gaat is dat je even bewust je aandacht richt op jezelf. Hier en nu.

Oefening voor Bewust Zijn in de file:
Een oefening die je bijvoorbeeld in de file, bus of trein gemakkelijk kunt doen: Richt je aandacht op hoe je zit, voel je voeten op de grond en ‘reis’ met je aandacht even bewust je voetzolen langs. Voel je zitvlak op de bank of stoel, je rug tegen de leuning en adem uit. Stel je voor dat je met je uitademing alle spanning en vermoeidheid in je lichaam als met een douche straal mee laat stromen. Langs je ruggengraat en benen en via je voetzolen je lichaam uit. Dit kun je een paar keer herhalen.
Als je merkt dat je afgeleid wordt, richt je je aandacht weer op je adem en probeer je je uitademing weer te volgen je lichaam door naar je voetzolen.
Door je aandacht zo van boven in je lichaam naar beneden te laten gaan ‘zakt’ je energie, word je ademhaling wat dieper en zul je kunnen voelen dat je rustiger wordt.